Δεν είναι ακριβώς αυτονόητο ότι στα δεκάξι του χρόνια θα έχει με ωριμότητα κατασταλάξει ένας έφηβος σε ό,τι είναι αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή του. Οι άνθρωποι εξελισσόμαστε και αλλάζουμε και όσα μας αρέσουν σχετίζονται με τις γενικότερες παραστάσεις που έχουμε. Οπότε, ψυχραιμία. Όχι μόνο είναι απολύτως φυσιολογικό να μην γνωρίζει ένα παιδί τι θέλει να κάνει, αλλά είναι και πιο συνηθισμένο. Η σιγουριά είναι μάλλον εξαίρεση.
Ωστόσο, όταν στο τέλος της Α’ Λυκείου καλείστε να επιλέξετε κατεύθυνση, αυτό σημαίνει ότι έχετε την ευθύνη μιας απόφασης και μάλιστα μιας σοβαρής απόφασης που επιδρά στο μέλλον σας. Έτσι, είναι απαραίτητο να έχετε αποκτήσει τουλάχιστον μία καλή εικόνα των δεξιοτήτων σας. Αυτό μπορεί να γίνει με μερικά απλά βήματα. Σε πρώτη φάση ξεχωρίστε που είστε καλοί και που όχι. Επίσης δείτε ποια αντικείμενα σας ενδιαφέρουν και σας δίνουν χαρά, όταν καταπιάνεστε μαζί τους. Μερικά παιδιά τα βοηθάει να οργανωθούν καλύτερα η καταγραφή των αποτελεσμάτων. Αν δεν βρίσκετε ξεκάθαρα που είστε καλοί και τι σας αρέσει, δεν πειράζει. Εντοπίστε όσα δεν σας αρέσουν, είναι και αυτό μια σημαντική αρχή, γιατί διαγράφετε επιλογές. Μετά, μπορείτε να προχωρήσετε σε μεγαλύτερο βάθος την αναζήτηση: πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια; Τι είναι σημαντικό για σας σε μία δουλειά; Τα χρήματα, το ωράριο, ή η δημιουργικότητα; Τρίτο βήμα: αφού ξεκαθαρίσετε τα παραπάνω βρείτε πώς θα πετύχετε το στόχο σας: Από πανελλήνιες εξετάσεις και πανεπιστημιακές σπουδές, από ΙΕΚ ή από ιδιωτική σχολή με απολυτήριο γυμνασίου ή λυκείου; Ποια μαθήματα χρειάζονται και πόσο υψηλοί βαθμοί στις εξετάσεις ή στο απολυτήριο;
Χρειάζεται δηλαδή να αποκτήσετε μία στοιχειώδη αυτογνωσία, έστω στο βαθμό που μπορείτε. Αυτό σημαίνει να αποκλείσει κάποια πεδία και να ανοίξει άλλα, έχοντας όμως σωστές πληροφορίες στη διάθεσή σας και έντιμη γνώση του εαυτού σας. Είναι απαραίτητο να ψάξετε και να ερευνήσετε, να δεχτετε γνώμε ή και καθοδήγηση από ενήλικα πρόσωπα που εμπιστεύεστε (γονείς, καθηγητές ή επαγγελματίες της συμβουλευτικής). Πρώτα γνωρίζω τον εαυτό μου και μετά αναζητώ επαγγελματικό κλάδο, αυτή είναι η σωστή σειρά. Με αυτόν τον τρόπο, ακόμη και αν δεν κατασταλάξετε σε συγκεκριμένο επάγγελμα (είναι άλλωστε πολύ νωρίς γι’ αυτό), θα βρείτε ένα πιο ευρύ πεδίο για αρχή, το οποίο μετά θα εξειδικεύσετε ανάλογα με όσα μαθαίνετε στην πορεία. Δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζετε από την αρχή αν θα εργαστείτε στα λογιστικά, ως βοηθός μικροβιολόγου, προπονητής σε παιδική ομάδα μπάσκετ ή μακιγιέρ στο θέατρο. Αυτό θα έρθει στην πορεία, αρκεί η γενική κατεύθυνση να είναι σωστή για σας.
Μία τελευταία επισήμανση: ας μην συγκρινόμαστε με άλλους, δηλαδή την αδελφή, τον αδελφό, την ξαδέλφη ή τον γείτονα, που «πέτυχαν» και «τα κατάφεραν». Οι αποφάσεις αυτές είναι πολύ σημαντικές για να κάνουμε ό,τι έκανε και ο περίγυρος. Είναι εντελώς δικές μας και η επιτυχία δεν είναι η «καλή» σχολή στο μηχανογραφικό, αλλά η χαρά και η δημιουργία.