Πόσο συχνά μέσα στη μέρα (ή στην εβδομάδα) σας τυχαίνει να νιώθετε ότι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε με τους γονείς σας;  Ότι, όχι μόνο δεν σας καταλαβαίνουν, αλλά καν δεν μπαίνουν στον κόπο να σας ακούσουν;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι πολύ δυσάρεστο, αλλά λύνεται αν υπάρχει καλή διάθεση και από τις δύο πλευρές. Συνήθως οι γονείς προσποιούνται (ή και πραγματικά νομίζουν) ότι τα γνωρίζουν όλα. Κυρίως αυτό είναι που ενοχλεί εσάς τα παιδιά. Όταν κάποιος νομίζει ότι γνωρίζει το καλύτερο για σας, χωρίς καν να ακούει τη δική σας εκδοχή πάνω στο θέμα!

Το μυστικό, λοιπόν, είναι να μάθουμε να επικοινωνούμε σωστά. Συχνά δεν σκέφτεστε ότι με τον τρόπο σας μπορείτε και εσείς να διδάξετε πολλά στους ενήλικες. Πολλές καταστάσεις είναι καινούργιες και για τους γονείς σας, αφού κανείς δεν ξέρει πώς να είναι γονιός πριν αποκτήσει παιδιά και κανείς δεν γνωρίζει πώς είναι να συνεννοείται με εφήβους, προτού τα παιδιά του γίνουν έφηβοι! Τα περισσότερα προβλήματα στη συνεννόηση ξεκινούν από το γεγονός ότι οι γονείς ανησυχούν για τα παιδιά τους και θέλουν να τα προφυλάξουν από πιθανά, μελλοντικά προβλήματα και φρικτές καταστροφές.

Συνεπώς, πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση με απλά βήματα;

Για κάθε θέμα που σας απασχολεί, χρειάζεται να απευθύνεστε πρώτα στους γονείς σας, ειδικά αν είναι σοβαρό. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουν τι συμβαίνει στη ζωή σας, γιατί, παρόλα τα πιθανά προβλήματα στη συνεννόηση, οι γονείς σας αγαπούν και θέλουν να σας φροντίσουν. Αν το κάνουν με λάθος τρόπο ή με τρόπο που σας ενοχλεί, συζητήσετε μαζί τους και τον τρόπο της αντίδρασής τους και όσα σας ενοχλούν.

Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε:

  1. Ξεκαθαρίστε μέσα σας, τι ακριβώς σας απασχολεί. Αυτό να το κάνετε σε στιγμή ηρεμίας, ώστε να είστε όσο γίνεται πιο σίγουροι για το πρόβλημα και την πηγή του.
  2. Μετά, ζητήστε από τους γονείς σας να συζητήσετε. Είναι καλό να έχετε χρόνο και εσείς και οι γονείς σας, όταν θα μιλήσετε. Η βιασύνη δεν βοηθάει καθόλου αυτές τις κουβέντες.
  3. Πολλές φορές, νιώθετε ότι μπορείτε ευκολότερα να μιλήσετε στον ένα γονιό, επειδή ταιριάζετε περισσότερο μαζί του ή επειδή είναι πιο ήρεμος ή επειδή νιώθετε ότι σας καταλαβαίνει περισσότερο. Αυτό είναι λογικό και φυσιολογικό. Μπορείτε λοιπόν να ξεκινήσετε την κουβέντα πρώτα με τον έναν και μετά, αφού νιώσετε πιο άνετα, να συζητήσετε και με τον άλλο.
  4. Να είστε όσο γίνεται πιο ξεκάθαροι σε αυτό που θέλετε να πείτε. Να έχετε επιχειρήματα, να εξηγείτε το «γιατί».
  5. Να μιλάτε για σας, σε πρώτο πρόσωπο. Μην κατηγορείτε τους γονείς σας, μην τους κρίνετε, απλά εκφράστε αυτό που εσείς νιώθετε. Έτσι δεν θα καταλήξετε σε καβγά. Δηλαδή: «νιώθω να πιέζομαι και να αγχώνομαι με τα μαθήματα. Αισθάνομαι ότι είναι πολύ σημαντικό για σας να παίρνω καλούς βαθμούς, αλλά εγώ έχω χάσει την ηρεμία μου». Και όχι: «με έχετε πρήξει, με πιέζετε φοβερά, είστε οι χειρότεροι γονείς…»