Το διαζύγιο είναι τραύμα για όλους. Είναι όμως μία λύση όταν δεν μπορούν να συνυπάρξουν δύο άνθρωποι με γαλήνη και χαρά. Το διαζύγιο αφορά δύο ενήλικες, αλλά επηρεάζει άμεσα τα παιδιά τους γιατί σπάει η αίσθηση της οικογενειακής ενότητας, της ομάδας. Το χειρότερο για ένα παιδί είναι ότι δεν γνωρίζει τι γίνεται μετά, κι όταν κάτι δεν μας είναι γνώριμο ανησυχούμε και αγχωνόμαστε.
Είστε έφηβοι, δηλαδή μεγάλα παιδιά με κάποιες ίσως εμπειρίες στο θέμα των σχέσεων. Μπορείτε δηλαδή να κατανοήσετε πώς είναι όταν δεν θέλεις να είσαι πια ζευγάρι με τον/την σύντροφό σου. Τα μικρά παιδιά βλέπουν τους γονείς τους μόνο ως γονείς, δεν μπορούν να τους δουν και χωριστά από αυτόν τον ρόλο, δηλαδή ως άντρα ή γυναίκα που έχει προσωπική ζωή. Όμως όλοι δικαιούμαστε να έχουμε μία προσωπική ζωή που να μας ικανοποιεί, και όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να μην είναι πια μαζί, έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν. Επιπλέον, όταν έχουν παιδιά, σίγουρα το έχουν σκεφτεί πολύ σοβαρά πριν πάρουν αυτή την απόφαση και σίγουρα ήταν το καλύτερο που μπορούσε να γίνει, όσο κι αν αυτό σας πληγώνει. Αυτό το κομμάτι δεν αφορά εσάς, ούτε μπορείτε να το καταλάβετε σε βάθος, είναι προσωπικό θέμα του ζευγαριού.
Εσάς σας αφορούν τα συναισθήματα που νιώθετε, δηλαδή η λύπη, το άγχος, η αβεβαιότητα για το μέλλον και ο θυμός για τα νέα δεδομένα. Όλα εντελώς φυσιολογικά και αναμενόμενα. Ακόμα και ο έντονος φόβος είναι αναμενόμενος, αν το διαζύγιο προκαλεί πολλές εντάσεις. Αυτό που δεν πρέπει να νιώθετε σε καμία περίπτωση, είναι ενοχές επειδή διαλύθηκε η σχέση των γονιών σας. Δεν φταίτε εσείς ούτε χρειάζεται να πάρει το μέρος κανενός από τους δύο. Παντρεμένοι ή χωρισμένοι, οι γονείς είναι πάντα γονείς σας, τους αγαπάτε, τους εκτιμάτε και τους χρειάζεστε και τους δύο. Μακριά από τις αντιπαραθέσεις των ενηλίκων, λοιπόν. Συχνά, οι γονείς πάνω στην ένταση της κατάστασης (που είναι πρωτόγνωρη και για τους ίδιους) δεν το καταλαβαίνουν αυτό και εμπλέκουν, άθελά τους τις περισσότερες φορές, κι εσάς στις αντιδικίες τους ή σας ζητούν να πάρετε θέση.
Ένα διαζύγιο περιλαμβάνει κάποιες συγκεκριμένες αλλαγές στη ζωή του εφήβου: πιθανή μετακόμιση ή/και αλλαγή περιοχής και σχολείου, συμβίωση με τον ένα γονέα, λιγότερος ποιοτικός χρόνος με τον άλλο γονέα και με τους συγγενείς από τη μεριά του, οικονομικά προβλήματα, στενάχωρο οικογενειακό κλίμα. Δεν σημαίνει ότι θα συμβούν όλα τα παραπάνω, αλλά κάποια από αυτά σίγουρα χρειάζεται να τα βιώσει ένας έφηβος μαζί με το διαζύγιο. Έτσι χρειάζεται υπομονή σε πρώτη φάση, κάθε νέα κατάσταση απαιτεί προσαρμογή. Μετά από λίγους μήνες όλα είναι καλύτερα, γιατί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν προσαρμοστεί πια στις νέες συνθήκες.
Χρειάζεται να δεχόμαστε τις νέες καταστάσεις, μαζί με τα νέα συναισθήματα που αυτές προκαλούν. Πολλές και συχνές συζητήσεις είναι απαραίτητο να γίνονται, παρόλο που τέτοια θέματα προκαλούν αμηχανία, κυρίως στους γονείς. Και αν οι γονείς διστάζουν, είναι σημαντικό να ανοίγετε εσείς την κουβέντα, να ρωτάτε και να ζητάτε απαντήσεις σε όσα σας προβληματίζουν στην νέα κατάσταση που βιώνετε. Επίσης να εκφράζετε τη δυσαρέσκεια και τις αντιρρήσεις σας, αν κάτι σας ενοχλεί ή σας κάνει δυστυχισμένους. Οι άλλοι (ούτε καν οι γονείς) δεν μπορούν να μαντέψουν όσα σας ενοχλούν, χρειάζεται οι ίδιοι να τα εκφράσετε. Τα διαζύγια είναι πολύ συχνά στις μέρες μας, και δεν πρέπει να είναι θέμα ταμπού για κανέναν, πόσο μάλλον για αυτούς που τα βιώνουν.
Το άλλο σημαντικό είναι να μην παραμελείτε την προσωπική σας ζωή, τους φίλους σας, τα διαβάσματά σας και γενικά τα ενδιαφέροντά σας. Ειδικά σ’ αυτή τη φάση της ζωής σας, χρειάζεστε όσο ποτέ τη ρουτίνα του και τους φίλους σας. Να μοιράζεστε τους προβληματισμούς σας με πρόσωπα της εμπιστοσύνης σας, κυρίως όσα σας βοηθούν να βρίσκετε τα πατήματά σας. Η ζωή έχει ροή και πρέπει να την εμπιστευόμαστε, γιατί τελικά όλα βρίσκουν το δρόμο τους.